„`html
Problemy związane z nieprzestrzeganiem zaleceń terapeutycznych
Eksperci alarmują, że nieprzestrzeganie zaleceń terapeutycznych przez pacjentów prowadzi do ogromnych strat zarówno medycznych, jak i ekonomicznych. Co roku Polsce kosztuje to około 6 miliardów złotych. Problem wymaga zmiany systemowej, aby temu przeciwdziałać.
Brak adherencji a choroby przewlekłe
Profesor Artur Mamcarz, kierownik Kliniki Chorób Wewnętrznych i Kardiologii WUM, zaznacza, że nieprzestrzeganie zaleceń przez pacjentów dotyczy głównie chorób przewlekłych, takich jak choroby układu krążenia czy cukrzyca. Brak adherencji obejmuje zarówno niewłaściwe dawkowanie leków, jak i niezmienianie stylu życia zgodnie z wskazówkami lekarza.
Pomiar braku adherencji
Profesor Aleksander Prejbisz wskazał, że najłatwiejszym sposobem pomiaru adherencji pacjentów jest śledzenie realizacji recept. Badania pokazują, że jedna trzecia pacjentów z ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych, takich jak nadciśnienie, nie realizuje przepisanych leków, co stanowi poważny problem społeczny.
Zagrożenia zdrowotne i finansowe
Brak adherencji skutkuje poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi, prowadząc do udarów, zawałów czy przedwczesnej śmierci, co generuje dodatkowe koszty dla systemu ochrony zdrowia. Szacuje się, że te straty w Polsce wynoszą około 6 miliardów zł rocznie, a w UE około 120 miliardów euro.
Potrzeba zmian systemowych
Eksperci podkreślają, że konieczne jest wprowadzenie zmian systemowych, które zmotywują zarówno pacjentów, jak i lekarzy do dążenia do celów terapeutycznych. Przykłady z innych krajów pokazują, że stosowanie takich rozwiązań może zwiększyć skuteczność leczenia. W Portugalii, dzięki wprowadzeniu systemowych zmian, skuteczność leczenia nadciśnienia tętniczego wzrosła z 3% do 50%.
Podkreślono również potrzebę poprawy współpracy między lekarzem a pacjentem. Zrozumienie, edukacja i partnerstwo w relacji mogą znacząco poprawić adherencję pacjentów. Według profesora Prejbisza cele związane ze zmianą stylu życia pacjentów powinny być realistyczne i dostosowane do możliwości każdego pacjenta.
Przyszłe działania, takie jak wykorzystanie nadchodzącego polskiego przewodnictwa w Radzie UE w 2025 roku, mogą stać się impulsem do wspólnej pracy nad poprawą przestrzegania zaleceń terapeutycznych na poziomie międzynarodowym.
„`
About the Author
