Pierwszy przypadek groźnej mutacji małpiej ospy stwierdzony w Europie

Szwedzka Agencja Zdrowia Publicznego informuje, że osoba ta zaraziła się wirusem podczas pobytu w Afryce. Ten przypadek sam w sobie nie wymaga żadnych dodatkowych środków kontroli zakażeń, ale traktujemy go bardzo poważnie. Uważnie monitorujemy sytuację i stale oceniamy, czy potrzebne są nowe środki – zaznaczył główny epidemiolog Magnus Gisslénn.

Przed wakacjami władze Szwecji zleciły Szwedzkiej Agencji Zdrowia Publicznego zapewnienie szczepionek i leków przeciwko wirusowi małpiej ospy. Groźniejsza odmiana małpiej ospy dotarła do Europy. Wykryto pierwszy przypadek. Dr Jonas Albarnaz z The Pirbright Institute podkreślił, że pierwszy przypadek groźniejszej odmiany małpiej ospy poza Afryką jest niepokojący, ponieważ oznacza, że rozprzestrzenianie się choroby „może być szybsze, niż sądziliśmy jeszcze wczoraj”.

Dr Brian Ferguson z Uniwersytetu Cambridge stwierdził, że jest to niepokojące, ale niezaskakujące, biorąc pod uwagę skalę i rozprzestrzenianie się epidemii w Afryce. Również w Pakistanie wykryto trzy przypadki małpiej ospy – poinformował departament zdrowia prowincji Chajber Pasztunchwa. Chorobę potwierdzono u pacjentów, którzy przylecieli ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich. Nie podano informacji, czy chodzi o nową, bardziej niebezpieczną mutację tej choroby.

Przypomnijmy, w środę Światowa Organizacja Zdrowia ogłosiła, że wzrost zachorowań na małpią ospę w Afryce stanowi obecnie globalne zagrożenie dla zdrowia publicznego. W związku z pogarszającą się sytuacją szef organizacji Tedros Adhanom Ghebreyesus ogłosił najwyższy możliwy stopień alarmowy. W Demokratycznej Republice Konga chorobą tą od początku roku zaraziło się ponad 15,5 tys. osób, a 548 zmarło. Wirus jest już obecny we wszystkich prowincjach kraju.

Jak można zarazić się wirusem małpiej ospy?

Wirus małpiej ospy przenosi się drogą kropelkową i poprzez kontakt z uszkodzoną skórą lub płynami ustrojowymi. Człowiek może zarazić się od innego człowieka, zwierzęcia lub zakażonego przedmiotu. Objawy ujawniają się zazwyczaj w ciągu tygodnia, ale WHO nie wyklucza, że mogą pojawić się od 1 do 24 dni od zakażenia. Następnie dolegliwości utrzymują się przez 2-4 tygodnie lub dłużej w przypadku osób z osłabionym układem odpornościowym. Wśród powikłań znajdują się między innymi zapalenie płuc, mózgu, mięśnia sercowego, cewki moczowej, a w poważnych przypadkach choroba może prowadzić do śmierci.