
„`html
Historia Adwentu
Adwent w tradycji gallikańskiej był czasem pokutnym, związanym z praktykami postnymi. Kościół katolicki natomiast podkreśla radosny aspekt oczekiwania na święta Bożego Narodzenia. W okresie adwentu popularne jest używanie wieńca adwentowego, obchodzenie początku nowego roku duszpasterskiego. Słowo „adwent” wywodzi się z łacińskiego adventus, co oznacza „przyjście”. W starożytnym Rzymie odnosiło się do przybycia cezara, a we wczesnym chrześcijaństwie – do podwójnego przyjścia Chrystusa: jako człowieka i jako sędziego na końcu świata.
Pierwsze wzmianki o przygotowaniach do obchodów świąt Narodzenia Pańskiego pochodzą z 380 roku z Hiszpanii. Na synodzie w Saragossie zachęcano wiernych do modlitwy w kościołach w okresie od 17 grudnia do 6 stycznia, kiedy przypadała uroczystość Epifanii. Celebracja obejmowała narodzenie Jezusa, pokłon mędrców, chrzest Chrystusa w Jordanie i pierwszy cud w Kanie Galilejskiej.
Obchody Adwentu w Historii
W tradycji gallikańskiej adwent wiązał się z praktykami abstynencyjnymi. W V wieku biskup Tours, Perpetuus, ustanowił w Galii post od dnia św. Marcina do Bożego Narodzenia w poniedziałki, środy i piątki. W Rzymie ten okres przyjął formę przygotowania liturgicznego, które obejmowało radosne śpiewy, odpowiedni dobór czytań, bez nakładania ascezy.
Współczesna Tradycja Adwentowa
Papież Grzegorz Wielki zreformował adwent w VI wieku w Kościele katolickim, ustanawiając cztery niedziele adwentu. W Polsce przyjęło się, że istnieje pięć niedziel adwentowych. Obecnie, pierwsza część adwentu koncentruje się na przyszłym przyjściu Chrystusa, a ostatni tydzień przygotowuje wiernych do świąt narodzenia Chrystusa. Kościół katolicki podkreśla teraz pozytywny aspekt oczekiwania, między innymi przez brak zakazu organizacji zabaw.
Roraty i Symbole Adwentowe
W adwencie, poza niedzielami, codziennie o świcie odbywają się roraty – msze święte dedykowane Matce Bożej, symbolizowane przez białą świecę. Nazwa „roraty” pochodzi od pierwszego słowa pieśni „Rorate coeli”. Liturgia rozpoczyna się w ciemności, rozświetlanej przez przyniesione lampiony, co symbolizuje postawę czuwania. W XIX wieku w Warszawie funkcjonowało bractwo roratnie, wspomagające ubogich.
Wieniec adwentowy to inny znany element adwentowy, składający się z gałązek drzewa iglastego z czterema świecami. Tradycja ta rozwijała się początkowo w rodzinach ewangelickich, by w latach 20. XX wieku wejść także do domów katolickich, stając się częścią wystroju kościołów.
Adwent w Kościele Katolickim
W Polsce adwent to także początek nowego roku duszpasterskiego, który obecnie odbywa się pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”. W ramach Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom, Caritas Polska przygotowało 2 miliony świec, które można nabywać w parafiach z przeznaczeniem na pomoc dla dzieci z ubogich rodzin.
Akcja ta ma na celu pomoc osobom potrzebującym, co podkreślają słowa prezydenta Andrzeja Dudy i jego żony, Agaty Kornhauser-Dudy: „Niech blask wigilijnych świec rozświetli nasze stoły, a nasza pomoc będzie wsparciem dla osób, które znalazły się w trudnej sytuacji życiowej.”
„`